|
De nieuwe Nederlander laat zich niet tegenhouden Sla een krant open en je wordt overspoeld door koppen die direct of indirect over de multiculturele samenleving berichten. Zet je televisie aan en in elk actualiteitenprogramma is wel een item terug te vinden over kleurrijk Nederland. Helaas is de toonzetting overwegend negatief en lijkt het er op het eerste gezicht op dat er voor allochtonen in Nederland maar weinig lichtpuntjes zijn aan het einde van de multiculturele tunnel. Een recept voor wanhoop zou je denken. Misschien zelfs een recept voor onlustgevoelens van allochtonen, tegenover de Nederlandse samenleving die hen consequent vanuit een negatieve invalshoek worden beziet. Maar dat geldt zeker niet voor iedereen. Er is een groep die zich niet zomaar uit het veld laat slaan. Jonge, goed opgeleide mensen die zich juist niet laten tegenhouden door de tegenslagen die ze soms op hun pad vinden. Jongeren die van een afwijzing een uitdaging weten te maken en vertrouwen hebben in de toekomst van multicultureel Nederland. Het zijn realistische jongeren. Ze hebben ervaring met discriminatie en vooroordelen. Maar de pragmatische houding die ze tegenover de soms onbegrijpende samenleving aan de dag weten te leggen mag op z’n minst gezegd dapper worden genoemd. Zij gaan hun eigen weg. Naam: Ivan Lukovic Intergeren is voor mij je aanpassen aan het land waar je bent. Je moet je aan de regels houden en de gewoontes respecteren. Homoseksualiteit is hier bijvoorbeeld geaccepteerd. Als je in Nederland wil wonen moet je dat respecteren. Als je je niet kan neerleggen bij de gewoontes van een land, moet je er niet voor kiezen om daar te gaan wonen. Maar eigenlijk denk ik dat veel de problemen die er zijn niks te maken hebben afkomst, maar gewoon met jong zijn. In de pubertijd zetten alle jongeren zich af. Maar de media besteden overmatig veel aandacht aan allochtonen die dat doen. De media spelen een hele grote rol in de negatieve beeldvorming van allochtonen. Zelf ga ik eigenlijk niet echt veel met Nederlanders om. Dat komt ook wel omdat je elkaar door de cultuurverschillen minder makkelijk begrijpt. Nederlanders zijn toch veel vrijer. Mijn ouders zijn best streng en daarover ga je echt niet in discussie. Nederlandse kinderen mogen veel hun eigen grenzen zelf ontdekken. Dat is bij ons wel anders. Maar ik denk niet dat je perse met Nederlanders om hoeft te gaan om te integreren. Je moet gewoon je ding doen. Nederland heeft veel mogelijkheden, maar dan moet je die kansen wel grijpen. Haal je diploma, dan sta je sowieso sterker. Lukt het niet direct om een baan te vinden, blijf dan gewoon hard zoeken. Natuurlijk zijn er mensen die discrimineren. Maar tegenover die negatieve discriminatie staat weer positieve discriminatie en worden juist buitenlanders gezocht die gekwalificeerd zijn. Het ligt ook gewoon aan jezelf en je eigen houding. Zo slecht is het hier in Nederland niet. Nederland is een prachtig land. Er is economische stabiliteit, er is vrijheid van meningsuiting. Ik ben blij om hier te zijn. Ik denk dat bijna iedereen op de wereld blij zou zijn om in Nederland te wonen. Buitenlandse mensen die klagen moeten wel goed stilstaan bij wat ze hebben. Naam: Ka Pui Cheung Ik heb een Nederlandse vriend. En dat helpt echt enorm met de integratie. Sinds ik met hem ben, ben ik voor het eerst bij een Nederlands gezin over de vloer geweest. En dat wat ik niet leuk vond aan Nederlanders, dat ze niet flexibel zijn en minder gastvrij, blijkt niet te kloppen. Ik merk juist dat ze heel open over van alles kunnen praten en dat ze echt de tijd voor je nemen. Wij buitenlanders zijn te gast in Nederland. Dat hebben mijn ouders me ook altijd meegegeven. Ik moet me aanpassen aan de waarden en normen van het land waar ik te gast bent. Mijn Chinese opvoeding maakt dat ik een gast ben. Dat is niet perse negatief, het betekent dat ik ook wat extra’s te bieden heb. Als wij als allochtoon ons in de discussie wil mengen moeten we dat aanpakken zoals Nederlanders dat doen, dan hebben we de meeste kans op succes. Wat hebben allochtonen al die jaren gedaan - en dan doel ik vooral op Chinezen - ? Niks! Ik ben ontevreden over de manier waarop wij ons in de multiculturele discussie profileren. Dat kan echt beter. Ik snap wel dat allochtonen zich soms aangevallen voelen, maar ik vind dat als we iets willen bereiken, we sterker in onze schoenen moeten staan en minder overgevoelig moeten zijn. Als we verandering willen, is de eerste stap aan ons. Ik denk dat de negatieve beeldvorming van allochtonen vooral een mediaprobleem is. De media besteden overmatig veel aandacht aan de negatieve aspecten van de multiculturele samenleving. We moeten ons minder richten op de beperkingen die we hier hebben en meer op de mogelijkheden. Wij kunnen gewoon onze eigen positie bepalen. We hebben hier de vrijheid van meningsuiting. Maar dan moeten we daar wel gebruik van maken. Allochtonen moeten zich in ieder geval meer profileren in de politiek, dan kunnen we ook mee beslissen. Naam: Selma-Heleen Lustig De houding naar de multiculturele samenleving is volgens mij niet negatiever geworden. Het is eerder zo dat een aantal zaken nu uit zijn gesproken, die men eerst voor zich hield. De manier waarop men nu tegenover de multiculturele samenleving staat is een stuipreactie. We hebben heel lang een knuffelmodel gehad waarin allochtonen werden vertroeteld. En nu schiet het elastiekje helemaal door naar de andere kant. Uiteindelijk komt het ergens in het midden weer goed. Daar ben ik van overtuigd. In Nederland zijn er genoeg mensen die het prima doen. Ze vinden een draai in een samenleving die zich van hen afkeert. Op een vreemde manier ben ik dankbaar voor de rare manier waarop mensen soms met me omgaan. Daardoor leer ik dat soort spelletjes doorzien. Kijk, ik moet harder werken om ergens te komen en ook te blijven, maar ik ben dankbaar voor die tegenwerking. Ik geloof in het principe dat de meest flexibele mens overleeft. En door obstakels op je pad, word je flexibel.. Oké, het is moeilijk om allochtoon te zijn in de Nederlandse samenleving. Je wordt niet voor vol aangezien en als mensen wel aardig tegen je doen dan is dat in veel gevallen ook alleen maar omdat je allochtoon bent en niet om jou als mens. Maar hoe je ermee omgaat dat heb je echt zelf in de hand. Laat je niet gek maken. Zorg ervoor dat je gelukkig bent. Zorg dat je blij bent met de dingen die je doet en die je nalaat in het dagelijks leven. Als je toch negatief wordt benaderd, dan moet je er zodanig langs weten te leven dat het geen negatieve invloed op je heeft. Of je nou kinderen wil krijgen of juist een carrière wil hebben Als jij gelukkig bent, dan kan jij dat allemaal van je af laten glijden. Naam: Zozan Akyüz Waar ik woon heb ik weinig last van racisme. Maar waar ik mijn opleiding nu volg is dat wel anders. In de pauze zitten allochtonen en autochtonen apart van elkaar. Daar ben ik echt van geschrokken. En de schoolleiding doet er eigenlijk niks mee, die vinden het wel best zo. Daar baal ik wel een beetje van. De sfeer naar allochtonen toe is de laatste jaren heel erg verslechterd, maar ik heb het idee dat dat vooral door de media komt. Zij maken veel ophef over de kleinste dingen. Het gevaar daarvan is dat sommige buitenlanders zich terug gaan trekken in hun eigen groep. Dan hoeven ze tenminste niet bang te zijn dat ze worden gediscrimineerd. Ik heb dat gelukkig niet zo. Op school ga ik gewoon expres aan de kant van de Nederlanders zitten. Ik laat me niet uit het veld slaan door mensen die alleen maar op basis van mijn afkomst problemen met me hebben. Ik vind wel dat je de Nederlandse taal moet leren. Gewoon om jezelf een plezier te doen. Wat heb je aan mensen die hierheen komen en de taal niet beheersen of willen beheersen. Daar heeft de maatschappij niks aan en dat is voor hen zelf ook niet leuk. Werk en scholing zijn heel erg belangrijk en daarvoor moet je de taal kennen. Toch denk ik dat het allemaal wel goed komt. Ik heb er ondanks de negatieve aandacht vertrouwen in. Kijk als ik straks een baan ga zoeken, dan hoop ik dat ik een kans krijg. En als dat niet meteen lukt, ja dan zal ik me gewoon extra moeten bewijzen. Ik ben dankbaar dat ik hier kan zijn en me kan ontwikkelen. Want uiteindelijk is dat waar het om gaat. |